Son konuya sıcağı sıcağına biraz devam edelim. Burada ilk olarak eldeki gelecek nesil kavramsal muhrip tasarımı olan Baybars ile TCG Anadolu'nun hârici görünüşleri ve boyutları tek bir resim üzerinden karşılaştırılacak ki böylece hem bu hususlarda laf etme ihtiyacı ortadan kalkacak, hem de içerik muhtemelen daha kolay anlaşılır olacak.

İkinci olarak ise yine tek bir resim ile Baybars kavramlal tasarımının ilk döngüsü olan taslak-1.0 için öngörülen temel bâzı bileşenler kısaca tanıtılacak, mecburen birkaç cümle açıklama ile birlikte.

Göze yönelik olarak ilerlemeden önce, yeri de gelmişken, biraz kulağa öncelik verilebilir ve sanırım alâkasını açıklamaya ihtiyaç olmaz ; )

Şimdi devam edebiliriz. Yalnızca tam yüklü maimahreçler belirtilirse; TCG Anadolu 27.000ton, Baybars 24.500ton.

Resim.1) TCG Anadolu ve Baybars tasarımlarının gerçek ölçekli bir kaşılaştırması.

Resim üzerinde fare tekerliği ile yaklaşmak ve fare ile sürüklemek de mümkündür...

Bu gemi; Denizaltı Savunma Harbi (DSH) - Hava Savunma Harbi (HSH) - Suüstü Savunma Harbi (SSH) - Geniş Özel Kuvvet Harekâtı - Balistik Füze Savunması - Karaya Derin Saldırı - Sinyal İstihbaratı - Doğal Afet Desteği görevlerinin tamamını etkin olarak yerine getirebilmek ve en sert denizlerde rahatça bayrak gösterebilmek hedefiyle tasarlanmaktadır.

İnsansız hava araçlarının savaş ortamında etkin kullanımı yeni bir çağ başlatmış durumdadır ve bu yeni çağı da bildiğiniz üzere kimsenin beklemediği bir şekilde, Türkiye açmıştır. Ayrıca düşük görünürlük teknolojilerinin giderek yaygınlaşması, gemilere karşı balistik füzeler ve siber teknolojiler gibi meselelerle birlikte "denizde savaş kavramı" köklü değişikliklere uğramak üzeredir. Mesela hemen kuzeyimizde sürmekte olan çatışmada yaşananlar söz konusu değişimin ilk küçük işâretlerini açığa çıkarmıştır.

Dolayısıyla mevcut savaş gemisi tasarım ve kullanım yaklaşımları, başka bir ifâdeyle konvansiyonel kavramklar aslında işe yaramaz hâle gelmek üzeredir denilebilir. Bu sebeple yeni yaklaşımların geliştirilmesi elzemdir. Türkiye de İHA alanında elde ettiği yetenekleri doğal olarak denize taşımak istemektedir ama bu mesele iki temel sebeple göründüğünden çok daha zordur.

İlk olarak, havacılık ve denizcilik birbirlerinden tamamen farklıdır, deniz işleri ancak "gerçek" denizcilere tarafından iyileştirilebilir, bu imkân sağlandığında veya sağlanmadığında neler olduğunu öğrenmek için tarih ile biraz ilgilenmek yeterli olur. Önceki cümlenin anahtar kavramı ise şudur; "gerçek"

İkinci olarak ise ülke denizciliği en azından iki asırdır ve bugün hâlâ, Türklerin elinde değildir ki bu durumun pek çok açık göstergesinden yıllar içinde bahsedilmişti, şimdi tekrarlamaya gerek yok, zâten kimsenin umurunda da değil ; )

Biz yine de denizciliğimizi günün birinde geri alabilceğimizi varsayarak devam edersek; Baybars, üst seviyede insansız araç kulanımı yeteneğine sahip bir korsan muhtip tasarımıdır, kesinlikle bir uçak gemisi değildir. Korsan sıfatı; Dünya denizleri üzerindeki herhangi bir bölgede ve bütün çatışma ortamlarında tam yetkinlikte "tek başına" harekât yapabilme yeteneğini ifâde eder.

Muhrip ise, her ne kadar sıradışı bir tasarıma sahip olsa da geminin türünü doğru olarak tanımlar. Kavramın genel hatlarını da yine bir resim üzerinden açıklamaya çalışalım:

Resim.2) Baybars tasrımı üzerindeki bileşenlerden bir bölümünün kısaca açıklanabilmesi için gereken görünüşler.

Resim üzerinde fare tekerliği ile yaklaşmak ve fare ile sürüklemek de mümkündür...

Şimdi [Resim.2] üzerindeki taslak-1.0 için tercih edilen başlıca hâricî donanımların resim üzerindeki sayılarına bağlı olarak tanımlanmasına başlanabilir.

TCG Anadolu üzerinde mecburen TB2 türevi SİHA'lar taşınacağı söyleniyor. Bununla birlikte kısıtlı değil de kapsamlı bir deniz çatışması ortamı için bu aracın silah yükü son derece yetersiz kabûl edilebilir. Türkiye'nin elinde gerek silah ve görev yükü, gerekse havada kalış süresi açısından çok daha üstün araçlar mevcut olmakla birlikte, gerek boyutları, gerekse başka bâzı hususlar sebebiyle bunların TCG Anadolu üzerinde kullanılabilmesi pek mümkün sayılmaz çünkü bu geminin uçuş güvertesi kavramı "yalnızca dikey inişli" araçlara uygun şekilde oluşturulmuştur. Gemi bir şekilde, zorlamayla, konvansiyonel inişe uyarlanabilse bile yeterli harekât esnekliği asla beklenemez.

Resimlerden görüldüğü üzere Baybars üzerinde 3 bölümlü bir uçuş güvertesi mevcuttur. [1] ve [3] aynı anda geleneksel kalkış/iniş görevlerine uygundur, [2] ise eş zamanlı olarak dikey kalkışlı ve inişli araçlar ile bekleme ve hazırlık içindir. İhtiyaç hâlinde (doğal afet veya öazel kuvvet harekâtı gibi) bütün güverte dikey iniş/kakışlı araçlara tahsis edilebilir.

Böyle bir dağılımla çok sayıda aracın eş zamanlı hızla havalandırılabilmesi, aynı anda hem kalkış, hem de iniş görevlerinin gerçekleştirilebilmesi gibi seçeneklerle harekât esnekliğini mevcut tasarımların çok ötesine taşıyabilmek mümkündür. Baybars'ın hava aracı hangarı kapasitesi TCG Anadolu'nun 2,5 katı civarındadır.

Uçuş güvertesi üzerinde Akıncılar ve bir adet temel Kızılelma boyutlarına sahip hayali bir jet insansız araç yerleştirilmiş durumda. Daha büyük kanat açıklığına sahip Aksungur da bu güverteye rahatlıkla inip kalkabilir.

Sonuç olarak Baybars üzerindeki temel insansız hava gücü; Aksungur, Akıncı, Kızlelma ve Anka-3 karışımı olarak kurgulanabilir. Gemi aynı zamanda kendi üzerinde taşımadığı insansız araçlar için yakıt ve silah ikmâl görevi için de kullanılarak kara konuşlu insansız hava araçlarının harekât yeteneklerini de kıtalararası hâle getirebilir vs.

Daha sonra devam ederiz...